متاورس به زبان ساده ، آینده متاورس در ایران به کجا میرسه❤️
متاورس به زبان ساده از زمانی که فیسبوک در 28 اکتبر 2021 به متا تغییر نام داد، مفهوم مبهمی که الهام‌بخش نام جدید بود، موضوع داغ بحث بوده است.
آینده متاورس اگرچه ممکن است به نظر برسد که متاورس محصول جاه طلبی وحشی متا است، اما اصلاً اینطور نیست. برخی استدلال می کنند که مارک زاکربرگ زمان زیادی را صرف توصیف در طول کنفرانس Connect 2021 کرده است، در حالی که برخی دیگر آن را تکامل بعدی اینترنت می دانند که به عنوان Web3 یا Web 3.0 شناخته می شود.
تا حدی به این دلیل است که متاورس برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد، اما همچنین به این دلیل است که خطوط بین آینده متاورس در ایران
متاورس چیست و مفهوم آن از کجا آمده است؟
آینده متاورس سؤال خوبی بود. “Metaverse” در حال حاضر یک کلیدواژه اصلی در دنیای فناوری، تجارت و امور مالی است و مانند همه کلمات کلیدی تعریف آن مبهم است، بحث برانگیز است و با جاه‌طلبی‌های افرادی که از آن استفاده می‌کنند شکل گرفته است.
در اینجا یک چیزی است که می‌توانیم با اطمینان بگوییم: این اصطلاح توسط نیل استفنسون در سال 1992 در رمان تصادف برفی برای توصیف دنیای مجازی که در آینده تصوری‌اش به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد، متاورس به زبان ساده یعنی یک دیستوپیا قرن بیست و یکم، ابداع شد. در Snow Crash ، متاورس یک دنیای واقعیت مجازی است که به‌عنوان بازاری در محاصره سیاره‌ای به تصویر کشیده می‌شود که در آن املاک و مستغلات مجازی را می‌توان خرید و فروش کرد، و در آن کاربران عینک واقعیت مجازی در آواتارهای سه بعدی زندگی می‌کنند که شکل آنها آزادی انتخاب است.
آینده متاورس در ایران همراه با بازی های ویدئویی
آینده متاورس در ایران این سه عنصر – رابط VR، مالکیت دیجیتال، و آواتارها – هنوز در مفاهیم فعلی متاورس برجسته هستند. اما هیچ کدام از آنها در واقع برای این ایده ضروری نیستند. در گسترده‌ترین وجه، متاورس به عنوان یک فضای مجازی گرافیکی غنی، با درجه‌ای از واقعیت درک می‌شود، که در آن افراد می‌توانند کار کنند، بازی کنند، خرید کنند، معاشرت کنند – به طور خلاصه، کارهایی را که انسان‌ها دوست دارند با هم در زندگی واقعی انجام دهند (یا شاید بیشتر به این نقطه، در اینترنت).
طرفداران متاورس اغلب بر مفهوم “حضور” به عنوان یک عامل تعیین کننده تمرکز می کنند: احساس اینکه واقعاً آنجا هستید و احساس می کنید که افراد دیگر واقعاً در کنار شما هستند.
مسلماً این نسخه از متاورس قبلاً در قالب بازی های ویدیویی وجود دارد. اما تعریف دیگری از متاوره وجود دارد که فراتر از دنیای مجازی است که ما می شناسیم. این تعریف در واقع به هیچ وجه متاورز را توصیف نمی کند، اما توضیح می دهد که چرا همه فکر می کنند آنقدر مهم است. این تعریف در مورد چشم اندازی برای آینده یا یک فناوری جدید نیست. در عوض، به گذشته و به فناوری‌های رایج اینترنت و تلفن‌های هوشمند نگاه میکند و فرض میکند که برای جایگزینی آنها، اختراع متاورس ضروری است.
متاورس به زبان ساده از زبان مارک زاکر برگ
خرید اکانت تریدینگ ویو کلیک کنید
متاورس به زبان ساده متیو بال، سرمایه‌دار با نفوذ، که به طور گسترده در مورد متاورز نوشته است ، آن را به عنوان «نوعی جانشین اینترنت موبایل» توصیف میکند. (مارک زاکربرگ، که سال گذشته نام متا را به شرکت خود فیس بوک داد و گفت که متاورس تمرکز آن خواهد بود، از عبارت تقریباً یکسانی استفاده کرده است؛ واضح است که مقالات بال تأثیر زیادی بر تفکر دره سیلیکون دارند.) به یاد داشته باشید زمانی که گوشی‌های هوشمند تکنولوژی را متحول کردند، اقتصاد و خود جامعه؟ انتظار می رود که متاورس یک حوضه آبخیز معادل باشد، و بسیاری از کسب و کارها می خواهند از آن جلوتر باشند.
در دیدگاه بال چیزهای زیادی برای به چالش کشیدن وجود دارد، اما بزرگ‌ترین آنها پیشنهاد او است مبنی بر اینکه متاورس یک شبکه واحد خواهد بود، به همان اندازه که اینترنت اکنون باز، به هم متصل و قابل تعامل است. این یک سوال بسیار بزرگ است. اما ما از خودمان جلوتر می رویم.
آینده متاورس در ایران جدید است؟
آینده متاورس در ایران به طور خلاصه: نه. ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که این اصطلاح 30 سال است که وجود داشته است، و نه فقط به شکل تخیلی. برای مدتی طولانی بخشی از چشم انداز شرکت ها از آینده را تشکیل می دهد. در طول اولین رونق واقعیت مجازی در دهه 90، خواربار فروشی زنجیره‌ای بریتانیا Sainsbury یک نسخه نمایشی خرید VR را گردآوری کرد که به طرز وحشتناکی شبیه به ویدیویی است که Walmart در سال 2017 ساخته بود.
آینده متاورس فراتر از نمایش‌های پفکی بازاریابی و دموهای اثبات مفهوم، جهان‌های مجازی شبیه متاورز تقریباً به اندازه همتایان خیالی خود وجود داشته‌اند. مطالب تبلیغاتی درباره افرادی که در متاورس ازدواج می کنند، آهی از شناخت را از سوی هرکسی که در چند دهه گذشته بازی های آنلاین را دنبال کرده است، برانگیزد. یکی از معروف‌ترین جهان‌های مجازی و شاید نزدیکترین دنیای مجازی به ایده‌آل متاورس، Second Life است، یک «پلت‌فرم چندرسانه‌ای آنلاین» که در سال 2003 راه‌اندازی شد.
متاورس به زبان ساده Second Life بیشتر شبیه یک بازی نقش‌آفرینی آنلاین و چندنفره در اوایل دهه 1990 است، مانند World of Warcraft ، فقط با تمام بازی‌ها: مبارزه، ماموریت‌ها، داستان‌ها، پاداش‌ها. بسیاری از نقش های تصور شده برای متاورز آینده را ایفا می کند، و از زمان راه اندازی آن انجام داده است. کاربران در آواتارها مجسم می شوند و در فضاهای مجازی با یکدیگر معاشرت می کنند. آنها از نسخه‌های مجازی تجربیات دنیای واقعی، از جلسات کاری گرفته تا باشگاه لذت می‌برند. کاربران می توانند محتوا و خدمات خود را ایجاد کنند و با یکدیگر تجارت کنند. یک اقتصاد مجازی با ارز مخصوص به خود وجود دارد که می توان آن را با ارز واقعی مبادله کرد. زندگی دوم تقریباً یک فراواژه کتاب درسی است، تا جایی که چنین چیزی وجود دارد.
نمونه بازی های متاورسی
کانال سیگنال رایگان ارز دیجیتال کلیک کنید
متاورس به زبان ساده یکی دیگر از نمونه های قابل توجه اما فراموش شده متاورس اولیه PlayStation Home بود. مرکز اجتماعی مجازی سونی برای پلی استیشن 3 در سال 2008 راه اندازی شد و در سال 2015 بسته شد تا جامعه کوچکش را ناراحت کند. به جایی نرسید و برای یک کاربر معمولی کاملاً بی‌معنی به نظر می‌رسید،
اما نمونه‌ای جالب از این است که یک متاورس بسیار سازمان‌یافته – برخلاف زندگی دوم زندگی آنارشیک و جامعه محور – ممکن است به نظر برسد. تبلیغات و فرصت های خرید یک طرفه زیادی را در خود داشت و کار زیادی برای انجام دادن نداشت. از قرار گرفتن درست در کنار دنیای مجازی بسیار غنی تر و سرگرم کننده تر، خود بازی ها، در رابط PS3 شما رنج می برد. اما آينده‌گرايي تميز، آرمان‌گرايانه و آرمان‌گرايانه سبك هنري آن به وضوح تجلي مي‌كنددمو اخیر متاورس زاکربرگ .
آینده متاورس این همان چیزی است که شرکت ها فکر می کنند رویاهای ما به نظر می رسد.
البته، واقعیت احتمالاً به زندگی کثیف و گاهی کثیف Second Life نزدیک‌تر است. به انسان ها این فرصت را بدهید که دنیایی بدون محدودیت بسازند و آنها یا فرصتی برای برندسازی پیدا می کنند یا سیاه چال فتیش. این باید به عنوان یک هشدار برای معماران آینده متاوره یا یک فرصت باشد. آینده متاورس در ایران
چرا همه ناگهان در مورد متاوررس صحبت می کنند؟
آینده متاورس در ایران چند عامل وجود دارد که آن را به خط مقدم تفکر صنعت فناوری در چند سال گذشته تبدیل کرده است. یکی این است که چند فن‌آوری که با چشم‌اندازهای متاورژن مرتبط است، به بلوغ رسیده‌اند. واقعیت مجازی، که اولین گام های متزلزل خود را در دهه 90 و زمانی که استفنسون Snow Crash را نوشت ، در حال برداشتن بود، اکنون به واقعیت تبدیل شده است. هدست های تجاری موجود با کیفیت مناسب، از جمله دستگاه های بی سیم مستقل مانند Quest وجود دارد. خرید Oculus توسط فیس بوک در سال 2014 نشانه اولیه ای بود که زاکربرگ فکر می کرد کسب و کارش ممکن است به کجا برسد.
دیگری بلاک چین است، فناوری به سختی قابل درک و پر انرژی که ارزهای دیجیتال و NFTها را ممکن کرده است. NFT ها که در یک سال گذشته به یک وسواس برای علاقه مندان به ارزهای دیجیتال، فروشندگان روغن مار، مدیران اجرایی و (به طرز عجیبی) برخی از بخش‌های دنیای هنر تبدیل شده‌اند، می‌توانند مالکیت اقلام مجازی و املاک و مستغلات را در متاورس ممکن کنند.
سر انجام آینده متاورس چه خواهد شد
متاورس به زبان ساده لازم به ذکر است که می‌توان «مالک» و حتی مبادله اقلام مجازی را در بسیاری از بازی‌ها و فضاهای مجازی، از جمله Second Life ، بدون استفاده از بلاک چین انجام داد – اما این مالکیت بسیار ضعیف است و معمولاً منوط به قرارداد مجوز است. NFT ها روش های متفاوت (اما به طور مشابه ضعیف) برای اثبات مالکیت ارائه می دهند. صرف نظر از این، منحصربه‌فرد بودن و قابل حمل بودن NFTها طرفداران متارورس را هیجان زده کرده است.
به همان اندازه که عامل مهمی در روند متاورس است، همه‌گیری کروناویروس است که سبک زندگی را در سراسر کره زمین تغییر داده است. با توجه به اینکه مردم مدت زیادی را برای کار در جلسات Zoom سپری می‌کنند و با استفاده فزاینده از بازی‌های ویدیویی که مردم به دنبال ورود به محیط‌های رنگارنگ و هیجان‌انگیزتر هستند بدون اینکه آسایش و امنیت خانه‌شان را ترک کنند، طبیعی است که شرکت‌های فناوری به دنبال راه‌هایی برای سرمایه‌گذاری باشند. وضعیت با پل زدن این دو نیاز است.
در اواخر سال 2021، تغییر نام فیس بوک و بیانیه مأموریت متاورز متمرکز آن، این قرارداد را امضا کرد. از آن زمان، این اصطلاح با افزایش همه جانبه – حداقل در دنیای تجارت – ظاهر شد. دنیای حکومت و سیاست ممکن است مدتی طول بکشد تا به عقب برسند، زیرا تمرکز آن بر چگونگی مهار قدرت فناوری بزرگ در اینجا و اکنون و همچنین چگونگی کاهش اثرات مخرب رسانه های اجتماعی بر جامعه واقعی است – که همچنان ادامه دارد. یک چیز باشد حوصله سر بر! آینده متاورس در ایران
آیا متاورس فقط… بازی های ویدیویی نیست؟
متاورس به زبان ساده شاید! میدونی کی اینطور فکر میکنه؟ مایکروسافت. ساتیا نادلا، مدیر عامل مایکروسافت، درباره خرید اکتیویژن بلیزارد به قیمت تقریباً 70 میلیارد دلار اظهار داشت: «وقتی به چشم‌انداز خود در مورد آنچه که یک متاورس می‌تواند باشد فکر می‌کنیم، معتقدیم که متاورس واحد و متمرکزی وجود نخواهد داشت و نباید وجود داشته باشد. ما باید از بسیاری از پلتفرم‌های متاورس پشتیبانی کنیم… در بازی، ما متاورس را مجموعه‌ای از جوامع و هویت‌های فردی می‌بینیم که در فرانچایزهای محتوای قوی و قابل دسترسی در هر دستگاهی تثبیت شده‌اند.
این امکان وجود دارد که نادلا فقط شعار روز را برای سهامداران مطرح کرده باشد، به این امید که به آنها کمک کند پشت چنین خرید عظیمی قرار گیرند. با این وجود، او چشم اندازی را ترسیم می کرد که به طور قابل توجهی با اینترنت VR فراگیر ارائه شده توسط بال و زاکربرگ متفاوت بود. در نسخه او، متاورزها جمع هستند و از قبل در اطراف ما هستند. آنها جوامعی پایدار هستند که در اطراف مکان‌های مجازی شکل گرفته‌اند که مردم می‌خواهند در آنجا باشند – مانند World of Warcraft یا Call of Duty: Warzone .
متاورس به زبان ساده در بازی های ویدئویی
در اینجا یکپارچگی در تفکر مایکروسافت وجود دارد. در سال 2014، تقریباً همزمان با خرید Oculus توسط فیس بوک، مایکروسافت Mojang و بازی بسیار محبوب آن Minecraft را خریداری کرد. Minecraft ، با گیم‌پلی اجتماعی، خلاقانه و عمیقا قابل شخصی‌سازی‌اش، اغلب به‌عنوان یک بازی مجاور متاورز نامیده می‌شود، و قابل توجه است که مایکروسافت سعی نکرده آن را در پلتفرم‌های خود به انحصار تبدیل کند. آن را به Minecraft به عنوان یک پلت فرم ارزشمند در نوع خود می بیند.
MMOهایی مانند WoW یک خویشاوندی آشکار با metaverses در شکل، اگر نه عملکرد، به اشتراک می گذارند. اما مشابه‌های نزدیک‌تری را می‌توان در دو بازی پس از Minecraft یافت که بین بچه‌ها بسیار محبوب هستند. در Roblox و Fortnite ، آواتار، حضور، انتخاب‌های شخصی‌سازی و ارتباطات اجتماعی شما تقریباً مهم‌تر از خود بازی هستند – یا در مورد Roblox ، بازی‌ها، به صورت جمع.
Roblox یک محیط فوق‌العاده آزاد است که تقریباً با Second Life برابری میکند ، جایی که بازیکنان بازی‌های خود را می‌نویسند و موقعیت و رویاهای موفقیت در دنیای واقعی را تعقیب می‌کنند – و در آن مارک‌ها بازی‌های تبلیغاتی را به‌عنوان راهی برای دستیابی به جمعیت بین‌المللی گریزان ایجاد می‌کنند. در همین حال، Fortnite رویدادهای فرهنگی عظیمی را در بازی برگزار کرده است، مانند کنسرت تراویس اسکات در سال 2020 که بیش از 27 میلیون شرکت کننده را به خود جلب کرد . برای بسیاری از ناظران، از جمله بال، این رویدادها نشان دهنده نزدیکترین تجربه ما به یک متاورس واقعی است
آیا باید از زندگی در متاورز صرف نظر کنم؟
نه فقط هنوز. علیرغم بلوغ این ایده و وسواس فعلی با آن در اتاق‌های هیئت مدیره، این فناوری هنوز به کار زیادی نیاز دارد – به خصوص اگر واقعاً بخواهد به “اینترنت بعدی” تبدیل شود که توسط بال و زاکربرگ تصور می شود. و علیرغم همه‌گیری که بسیاری از ما را در خانه‌هایمان محدود کرده است، تمایل شدید مصرف‌کننده به تجربه‌ای متاورس که فقط یک بازی ویدیویی نیست، هنوز ثابت نشده است..
بزرگ‌ترین مانعی که در برابر واقعیت تبدیل شدن بال و زاکربرگ وجود دارد، قابلیت همکاری است. ممکن است بخواهید آن را استانداردسازی بنامید. این ایده این است که شما بتوانید آواتار و دارایی های دیجیتال خود را از یک برنامه، بازی، یا دنیای مجازی به دیگری با خود ببرید. (Ball تصور می کند که یک پوسته منحصر به فرد تفنگ Counter-Strike را با خود به Fortnite بیاوردبرای مثال.) برای اینکه متاورس به مرحله بعدی تکامل اینترنت تبدیل شود،
آیا متاورس به زودی در سراسر جهان کار میکند ؟
متاورس به زبان ساده قابلیت همکاری حیاتی است، اما موانع آنقدر بزرگ هستند که غیرقابل عبور به نظر می رسند. چالش‌های فنی وجود دارد: چگونه می‌توان یک دارایی را از یک موتور گرافیکی به موتور دیگر منتقل کرد و آن را به طور صادقانه در طیف گیج‌کننده‌ای از پیکربندی‌های سخت‌افزاری ارائه کرد. چالش‌های حقوقی و تجاری نیز وجود دارد: دور زدن حقوق مالکیت معنوی و متقاعد کردن کسب‌وکارهای بی‌شماری برای موافقت با دیوارکشی باغ‌هایشان.
برای مثال ، این بسیار سخت تر از توافق بر سر استانداردی برای پیوندهای فرامتن است.
فراتر از آن، مردم باید متقاعد شوند که این چیزی است که آنها می خواهند. فناوری که از طریق آن به این دنیاها دسترسی پیدا می کنیم باید حداقل به اندازه یک گوشی هوشمند راحت و راحت باشد و به عنوان قابل حمل باشد، در غیر این صورت به نظر می رسد یک گام به عقب نسبت به اینترنت تلفن همراه که قرار است جایگزین شود. و در حالی که جذابیت علمی-تخیلی چنین دنیای مجازی ممکن است در ظاهر آشکار به نظر برسد، باید بپرسید که واقعاً میل به گذراندن وقت در آنجا چقدر عمیق است. در داستان‌های داستانی از Snow Crash تا The Matrix و Ready Player One ، متاورس‌ها معمولاً به‌عنوان فراری – خواسته یا ناخواسته – از واقعیت‌های دیستوپیایی تصور می‌شوند که تحمل آن بسیار وحشتناک است. به جرات می توانم امیدوار باشم که هنوز به آنجا نرسیده ایم. آینده متاورس در ایران
این متن ترجمه شده از سایت polygon ارز دیحیتال متایک میباشد
